Teigeuthje!!!!

Dagboek 4 februari 2010 Varanasi
Beautifull India vanaf een schoon WC.
Het is niet of je ziek gaat worden, het is wanneer.
‘Darmverkeer neemt voorrang over bescheiden achtergrond.’
Dun, dunner, dunst.
Russisch maagroulette, een spel met alleen maar verliezers (in India).
Welcome to lovely India, and it’s wunders of cookery.
Je komt er wel lekker mager van terug.
Voor een snelle afvalsessie, weekje India.
De luxe van toiletpapier.
De luxe van een zit-w.c. i.p.v. een Frans toiletje.
De luxe van een afsluitbaar w.c..

Eind van de dag waren we alweer redelijk hersteld, we hebben weer normaal gegeten, maar het kan verkeren; dat eitje / melk / kip / naan / water / groente / vruchtensap / rijst / toast / boter / chips / cola / roti / sausje, daar kan wat mee zijn….

Dagboek 5 februari 2010 Onderweg naar Tala
Omdat onze magen nog wat narommelden, niet veel gedaan vandaag, to be shure. We kunnen vanaf het dakterras van het hotel leuk op wat andere daken kijken, en daar lopen hordes eekhoorntjes en makaken rond. De eekhoorntjes zijn schattige dakratten, en de apen zijn apen. De bewoners van de panden hebben er wat minder affectie mee, maar voor ons is het prima vermaak. Voor de zekerheid voor lunch bij de pizzahut, dan hebben we nog een beetje een idee over de samenstelling van de aangeboden etenswaar. We moeten ook nog voor een aantal dagen vooruit pinnen, want waar we heen gaan, Tala bij het Bandhavgarh park, heeft dat soort grappen niet. We lummelen de dag een beetje uit, en aan het eind van de middag gaan we naar het station voor de nachttrein naar Umaria, en vanuit daar verder naar Tala. Nog wat gedoe met welk perron en zo, dat houden ze tot het laatst toe geheim om iedereen alert te houden, en we zijn weer onderweg.

Dagboek 6 februari 2010 Tala
En dan is het de verjaardag van Lisette (langzaldieleveglorialevehoogerisereenjarig), die heel erg vroeg begint op het station van Umaria, om 5.55. We hebben een relaxte tijd van uitstappen van ongeveer 2 minuten, en dat op een half verlicht perron en met het geluk dat we voorin de trein zaten, anders was het het volgende station geworden. Anyway, anyway, anyway, net op tijd eruit, en een meneer (Salim) komt naar ons toe en wil ons wel van Umaria naar Tala vervoeren. Hij zal de vervoerslijsten hebben gezien of een tip hebben gekregen dat er een paar blankjes op weg naar Umaria waren, dus kon hij daar ‘toevallig’ zijn. Meestal zit er wat achter, maar op een of andere manier komt hij wel ok over, dus laten we het maar proberen. En om 7 uur stappen we een resort binnen dat wel prijs- en hygiëne - technisch aan de goede kant is, het Baghela Tiger Resort. Nog even een dutje en om 2 uur worden we opgehaald voor een safari in Bandhavgarh reservaat. Dit is hét reservaat om tijgers te spotten, en ander wild. Het park is een teug adem na 2 minuten onder water in een zee van rotzooi (prachtige beeldspraak, we waren er gewoon erg blij mee), kortom, het is een heel mooi net park met een goede organisatie eromheen. We rijden met een open jeep all Daktari style, and the score so far, Clearence: Sambar dear, Barking dear en Spotted dear (hertjes dus), makaken en langoren (apen dus), zwijntjes (zwijnen dus), adelaars en nog wat klein grut. Wel sporen van tijgers en luipaarden (poesjes dus), maar nog geen beelden, Houston. Dat komt wel, we nemen ook de safari - ochtendsessie de dag erna. Terug in Tala gaan we dan toch maar in dat ‘dure’ restaurant eten, ze hebben een paar Europeesche happen. Aardig detail, een tijger is de nacht ervoor in het dorp geweest (!!!!) en heeft een koe gedood en een andere verwond. (!!!!!!!) De gewonde koe hebben we gezien, het arme beest was letterlijk nog helemaal van slag af. In het donker na het eten lopen we terug naar het dorp, en jeetje, wat is dat dan ineens spannend. (!!!!!!!!!!!!!!!!) Zo’n ritselingetje in de berm wordt dan toch net een sabeltandtijgerluipaard die op punt van aanvallen staat.

Dagboek 7 februari 2010 Tala
En weer een keertje vroeg eruit, half 6, en dat gaat verbluffend makkelijk, aangezien we in een Indiaas hotel zitten met Indiaase gasten die graag laten weten dat ze er ook zijn. We worden door Salim opgehaald voor de ochtend safari, het andere moment van de dag naast de avondschemering dat de grote poezen te zien zijn. Om 6.15 rijden we het park in, en dan is het af en toe een stukje rijden, en wachten. En dat gaat nu eens helemaal goed. Rond 7-en komt er een vrouwtjes tijger uit het loofbomen / bamboe bos gewandeld, kijkt wat om haar heen, ziet de (gelukkig op dat moment maar 2) autoos staan, en doet haar loopje over de bosweg. Even een reukspoortje proeven en zelf plaatsen, en een ruime minuut later gaat ze haar gangetje het bos in. We hebben behoorlijke fotoos en een filmpje van 44 seconden, en zijn helemaal blij. Terug naar de koffiecorner in het park, beetje de boel analyseren, en dan hebben we het 2e deel van de rit. En we hebben weer geluk!!!!!(UITROEPTEKEN)!!! Nog een wijfje, het zusje van de eerste poes, loopt langs de weg, en gaat na ongeveer een 30 seconden de heuvel op. We proberen nog een weg die redelijk in die richting gaat te nemen, maar helaas, ze blijft stealthy onzichtbaar. In 2 sessies hebben we de tijgers al mogen zien, terwijl we langs een auto gaan die er al 8 sessies aan besteed hebben, en nog steeds niets. De dag kan niet meer stuk. Ook erg leuk zijn de andere dieren, waar je ook niet elke dag tegen aan loopt: een bosuiltje, spechten, zwijntjes, herten (heel veel) apen (ook heel veel) en olifantenpoep. Bij navraag over deolifanten bij de ranger, ze hebben er 12, dus ze hebben het gezellig. Dat wilden we graag even weten.