Volgende land, graag....
Door: Bas
Blijf op de hoogte en volg Lisette
28 Oktober 2009 | Cambodja, Phnom-Penh
Dagboek 28 oktober 2009 Phnom Penh
We vertrekken vroeg van de slaapboot, want de toercaravan gaat door! Eerst langs een viskwekerij, en een dorpje van de Cham, een van de minderheden die hier rondhangen, een islamitische dus vrouwtjes met bedekte hoofden. Dan komt de boot ons weer ophalen voor de trip naar de grens met Cambodja, waar we ook nog het visum zouden moeten krijgen. De Mekong is op dit stuk errug breed, je kan soms nauwelijks nog een stuk vast land zien. Bij de grens worden we verrast met de relatief korte doorlooptijd, binnen 2 uur zitten we weer op de boot. En dat was dan Vietnam!
En weer de volgende episode. Bij aankomst, het hotelletje is wel aardig voor ons (Capitol Guesthouse 3), en ook gelukkig stopt de karaoke bar aan de achterkant op streep 22.00 uur. Dat is dan ook wel lekker, na zo’n dag.
Dagboek 29 oktober 2009 Phnom Penh
De zwartste bladzijde uit de recente geschiedenis van het Verre oosten, het Rode Khmer regime. Ook dit soort gruwels moet je gezien hebben. We doen er 2 items van aan, de Killing Fields bij PP en de S21 gevangenis, waar de slachtoffers kwamen voordat ze werden afgevoerd om te worden geëxecuteerd. (als ze deze fase al overleefd hadden) Binnen het verhaal bestaan eigenlijk alleen maar slachtoffers, ook leden van de Rode Khmer zelf ontliepen vaak niet de doodstraf. Op de Killing Fields is een beschaafde stupa neergezet, een toren met schedels van de op dat veld gevonden slachtoffers erin gestapeld. Op dit veld alleen al zijn een 9000 lichamen gevonden, mannen, vrouwen en kinderen. Het toenmalige beleid was dat om geen wraaktoestanden in een latere fase te krijgen het slimmer (?!!!?) was om dan maar gelijk de hele familie om te brengen…. Er zijn, ter info, meer dan 19200 massagraven ontdekt in Cambodja uit de Khmer Rouge tijd, met, de cijfers verschillen hier en daar, een 3 miljoen slachtoffers, al dan niet direct omgebracht. Aantallen… De S21 gevangenis is een doodsvoorbode, waar je niet lichtzinnig even doorheen wandelt. Erg indrukwekkend. Na de ook niet al te frisse toestanden in Vietnam vinden we het nu genoeg geweest met de morbide recente geschiedenis, en we sluiten dit soort onderwerpen dan ook af. (Maar je moet het wel gezien hebben!) Het Tuktuk ritje terug naar de binnenstad haalt gelukkig de ergste muizenissen uit je hoofd, Phnom Phen heeft zeker wel mooie gebouwen en toestanden, en het leven gaat tenslotte ook gewoon weer verder. Valt nu al op, van de landen waar we doorheen zijn gekomen, is Cambodja wel een van de armste, maar zeker niet de vervuilste, gelukkig. Toerisme brengt in ieder geval wat harde valuta binnen, alle prijzen zijn zelfs eerder in $’s vermeld dan in Riel, het locale ruilmiddel. De dollar is hier handiger in gebruik dan de locale munt!
We vertrekken vroeg van de slaapboot, want de toercaravan gaat door! Eerst langs een viskwekerij, en een dorpje van de Cham, een van de minderheden die hier rondhangen, een islamitische dus vrouwtjes met bedekte hoofden. Dan komt de boot ons weer ophalen voor de trip naar de grens met Cambodja, waar we ook nog het visum zouden moeten krijgen. De Mekong is op dit stuk errug breed, je kan soms nauwelijks nog een stuk vast land zien. Bij de grens worden we verrast met de relatief korte doorlooptijd, binnen 2 uur zitten we weer op de boot. En dat was dan Vietnam!
En weer de volgende episode. Bij aankomst, het hotelletje is wel aardig voor ons (Capitol Guesthouse 3), en ook gelukkig stopt de karaoke bar aan de achterkant op streep 22.00 uur. Dat is dan ook wel lekker, na zo’n dag.
Dagboek 29 oktober 2009 Phnom Penh
De zwartste bladzijde uit de recente geschiedenis van het Verre oosten, het Rode Khmer regime. Ook dit soort gruwels moet je gezien hebben. We doen er 2 items van aan, de Killing Fields bij PP en de S21 gevangenis, waar de slachtoffers kwamen voordat ze werden afgevoerd om te worden geëxecuteerd. (als ze deze fase al overleefd hadden) Binnen het verhaal bestaan eigenlijk alleen maar slachtoffers, ook leden van de Rode Khmer zelf ontliepen vaak niet de doodstraf. Op de Killing Fields is een beschaafde stupa neergezet, een toren met schedels van de op dat veld gevonden slachtoffers erin gestapeld. Op dit veld alleen al zijn een 9000 lichamen gevonden, mannen, vrouwen en kinderen. Het toenmalige beleid was dat om geen wraaktoestanden in een latere fase te krijgen het slimmer (?!!!?) was om dan maar gelijk de hele familie om te brengen…. Er zijn, ter info, meer dan 19200 massagraven ontdekt in Cambodja uit de Khmer Rouge tijd, met, de cijfers verschillen hier en daar, een 3 miljoen slachtoffers, al dan niet direct omgebracht. Aantallen… De S21 gevangenis is een doodsvoorbode, waar je niet lichtzinnig even doorheen wandelt. Erg indrukwekkend. Na de ook niet al te frisse toestanden in Vietnam vinden we het nu genoeg geweest met de morbide recente geschiedenis, en we sluiten dit soort onderwerpen dan ook af. (Maar je moet het wel gezien hebben!) Het Tuktuk ritje terug naar de binnenstad haalt gelukkig de ergste muizenissen uit je hoofd, Phnom Phen heeft zeker wel mooie gebouwen en toestanden, en het leven gaat tenslotte ook gewoon weer verder. Valt nu al op, van de landen waar we doorheen zijn gekomen, is Cambodja wel een van de armste, maar zeker niet de vervuilste, gelukkig. Toerisme brengt in ieder geval wat harde valuta binnen, alle prijzen zijn zelfs eerder in $’s vermeld dan in Riel, het locale ruilmiddel. De dollar is hier handiger in gebruik dan de locale munt!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
