Kwestie van vertrouwen

Dagboek 1 oktober 2009 Onderweg naar Hanoi
We hadden voor vandaag gepland om bij goed weer een stukje met een brommertje te gaan rijden, maar het weer van gisteren heeft zich nog een dagje verlengd. Dus wachten we totdat we naar Lao cai gebracht worden met de buurtbus. Voor deze keer vinden we het dan ook niet zo erg om een rondje door het dorp te doen om wat mensen en goederen op te pikken. Uiteindelijk vertrekken we dan toch definitief en dat heeft ook weer zo zijn verrassingen: het blijkt dat de localen op een of andere manier niet de genen hebben om bij een beetje bochtig traject, zoals hier, maag en darmen op de juiste plek en de juiste conditie te houden, dus na 2 bochten begint er een kost- en braakfeest, waarbij een 4 oktober ochtend niks bij is. Gelukkig is de bussjoof zo slim geweest om pakken met plastic zakjes mee te nemen, het blijft daardoor nog wel draagbaar. Voor ons dan, de rest had het er wat moeilijker mee. ;-) Bij het station nog een laatste geintje, we moesten wel de vouchers omruilen voor tickets, maar daar waren we gelukkig zelf al opgekomen. De nachttrein is er een van het type 1950, en hardsleeper is dan ook hardsleeper. Ook dat de Vietnamese medemens een andere lengte heeft toebedeeld gekregen op deze aardkloot dan de gemiddelde NL-er maakt het ultieme slaapgenot een fractie minder dan de Chinese hardsleeper, die wij nu dan ook op een heel hoog standaardje hebben geplaatst.

Dagboek 2 oktober 2009 Hanoi
Om 4-en in de ochtend zijn we dan in Hanoi, waar we per direct de taxi’s niet vertrouwen, en we op eigen gelegenheid lopend ons hotel proberen te vinden. (Dat hotel (‘Hello Vietnam’) vertrouwen we trouwens ook niet erg, de verhalen op internet zijn leuk om te lezen, minder om zelf in verzeild te raken.) Na een km-tje verkeerd gelopen te hebben, nemen we toch maar de taxi, die, en dat verbaast ons nog steeds, ons wel vlak bij de juiste straat brengt. Waar we dan in de lobby tot 7 uur moeten wachten om de kamer op te kunnen. Even snel een tukje en de straat op, om een tourtje naar Halong Bay te gaan arrangeren. Hanoi verkennen we erna en het leuke aan deze stad is dat er vrijwel geen hoogbouw staat. Dat maakt het stadsbeeld erg relaxt, zelfs een beetje joy-de-vivre, het is dan ook een Franse kolonie geweest. We doen in de middag nog een beetje VC met een traditionele waterpoppen voorstelling, die wel aardig is, maar ook weer niet dat je er 1000-den km’s voor hoeft om te rijden. Instrumentatiehandeling van het begeleidend damesorkestje is erg kundig, daz dan wel weer leuk om te zien en te horen. Een feestje is altijd leuk; ook hier in Hanoi wordt van alles lustig gevierd, alleen dan met een paar draken en een markt van 3 km lang. En een paar honderdduizend man, lijkt het.