Touts, touts en nog eens touts!

Dagboek 29 september 2009 Sapa Vietnam
We gaan een tourtje doen, en belooft een beetje Vietnam Cultureel (VC) en Vietnam Naturel (VN) te worden. We hebben een jonge edoch charmante gidsje Sai, die vrolijk en blij verhalen en verhaaltjes verteld over des s’ lands gewoontes en doen en laten. Ze is leuk in de locale dracht verpakt, en we gaan, met nog wat anderen, want alle tourtjes blijken over hetzelfde traject te gaan, richting de rijstvelden. En met ons een groepje dames die ons, en de andere groepjes, hebben getarged als zijnde de toekomstige bron van inkomsten. Het gaat er allemaal vrolijk en zo aan toe, en omdat het zonnetje lekker schijnt, hebben we er allemaal zin in. De verkoopdames helpen hier en daar een handje met het evenwicht van de toeristen, en zo wordt je langzaam maar zeker een beetje ingepakt door ze. Een overigens prima te doen wandeling door de veld,en aan het eind van de dag hebben we een overnachtingsplek bij een lokaal boerderijtje, die bedverhuur ernaast doet als bijverdienste. Lisette heeft dan al een armband gescoord om de verkoopdame af te kopen voor de geboden diensten. Bij de overnachtingsplek blijven de meest volhardende verkoopdames zich nog volhardender op te stellen, en simpel ’ nee ik ga nevernooitnimmer en zeker vandaag niet en morgen ook al helemaal niet wat van je kopen’ blijkt niet afdoende te zijn om de nog volhardendender verkoopdames af te schrikken. Na de belofte dat morgen misschien… worden we met rust gelaten. Ons groepje, Dan, Paul en Angela en wij natuurlijk, wordt onder leiding van Sai geherintroduceerd in de edele kunst der Ezelen met rijstwijn, en zo hebben we een prima avond. De Vietnamese maaltijd was perfect.

Dagboek 30 september 2009 Sapa Vietnam
De dag begint druilerig, en dat blijft zo de rest van de dag. De belofte van Angela om de ochtend erop de aangeboden waar nog eens te bekijken was duidelijk niet tegen dovevrouws oortjes gezegd, trouw kwam het verkoopvrouwtje met de aller aller moooooiste waar aan zetten. Dit was het startsein voor de rest van de dag bij elke gelegenheid, ook al was die er niet, de aller aller moooooooiste waar aan te bieden, tegen zeer concurrerende prijzen. (als je goed kunt onderhandelen) Door de regen zijn de paadjes tussen de rijstvelden door spekglad, maar dat zien we als een leuke (ahum) extra uitdaging. Gelukkig is het niet koud, en blijft iedereen overeind. Sai verteld nog wat geinige VC dingen, en rond 2-en worden we opgepikt met de locale variant van een jeep, maar gelukkig had deze geen profiel op te banden, waardoor de sjoof gedwongen was iets sneller dan stapvoets te rijden. Gezien de Aziatische aard van stuurmanskunsten vonden we dat voor de verandering eens een keertje niet erg.