Same same, but different...

Dagboek 22 oktober 2009 Onderweg naar Saigon
Tja, wat valt er te vermelden op een afwachtdagje; want in de avond de nachtbus naar Saigon, oh nee, Ho Chi Minh City zoals de officiële versie luidt. Dus we pakken de rugzakken secuurtjes in, en maken nog een korte / snelle bruiningsbeurt in de middag op het strand. Voor wat betreft het hotelkeuze beleid, het is niet altijd zo dat alleen hotels in de LP of op Hostelworld geschikt zijn voor blanken. Het kan zo zijn dat een redelijk hotel, zoals dit, het Blue Sky, niet vermeld staat in dat soort grappen. De enige manier om alsnog klanten te krijgen is dan bij het (bus) station de potentiëlen te pakken te krijgen door gratis transport naar het hotel aan te bieden. Andere manieren zijn er praktisch niet om de blanke backpacker (want dat zijn het meestal) naar je toko te lokken. Gezond wantrouwen moet je altijd hebben, als mensen je aanspreken is dat om geld aan je te verdienen, op een of andere manier, maar het kan ook zo maar gebeuren dat het aanbod wel kosjer is. Het ‘mannetje’ dat dan wat voor je regelt kan ook gewoon op een nette manier zaken willen doen. Het blijft altijd lastig, maar tot nog toe in Vietnam gaat het wel op dat men voor de fair (Wat is fair….) deal gaat. Wat het verblijf hier ook gewoon leuker maakt. Is het dan allemaal rozengeur en maneschijn in VN, nee, want de touts blijven je onophoudelijk benaderen. Daar moet je ook gewoon een olifantenhuid voor kweken.

Dagboek 23 oktober 2009 Saigon
Na de nachtrit komen we dan in de morgen aan in brommercity, je bent hier pas iemand als je er een hebt. Alles wordt er mee vervoerd, varkens, kippen en 5 personen hadden we al gezien, nieuw is dakbedekking van 10 meter lang en volledige huisraad. Saigon (HCMC ook wel) heeft de naam dat je als bekpekker moet opletten, maar het valt gelukkig wel mee, lijkt het. Aardig hotelletje hebben we kunnen vinden, La Anh dat toevallig ook in de LP stond. Wel ietsjes duurder (ahum) $16 per overnachting, maar dan hebben we ook het ontbijt erbij. En daar gaat het natuurlijk om,lieve mensen. Na even de busreis eruit gedut te hebben, de stad in, en wel het presidentieel paleis. Ook daar weer bakken aan historie en we weten nu ook hoe de diverse hoogwaardigheidsleiders zich thuis hebben gevoeld. In de avond nog de eindelijk langverwachte hoosbui, en dat klaart de lucht lekker op. Zoals elke hoofdstad is het allemaal ietjes duurder, maar om je er nu zorgen over e gaan maken.