Dingetjes op Bali

Dagboek 27 december 2009 Kuta
Om de eindeloze impasse van het Suji zwembad te doorbreken, gaan we een cultureel uitje doen naar een van de highlights van Bali, de Tanah Lot zee tempel. Deze ligt voor de helft in zee (oh ja?), en de andere op het (ei)land (o, dan toch). Na uiteraard wat noodzakelijke onderhandelingen met de verhuur hebben we overeenstemming over de prijs, en krijgen we een ototje met sjoof ter beschikking. De knul doet waarschijnlijk zijn eerste ritje met toeristen, want hij rijdt voorbeeldig, is uiterst beleefd, is kortom en gewoon een goed voorbeeld van hoe wij blankjes dat allemaal zouden willen hebben. De weg naar TL gaat door de sawaas, die ook hun best doen om het ons naar de zin te maken. Tanah Lot is nog steeds Tanah Lot, alleen ervoor en eromheen is het, laten we het zo verwoorden, heel erg eenvoudig om je eventuele emoties met anderen te delen. Ook leuk zijn de surfers die in de kustgaten (?) hun kunstjes voor publiek doen. Terug in Kuta merken we bij de locale Indonesiër dat ze helaas ook wel aardig de MSG pot hanteren, en daar worden we altijd een beetje hyper van. Wat dan wel weer de juiste stemming is om een onderhandeling op te starten voor een dagje snorkelen bij Nusa Dua. En omdat de man nog niets verkocht had die dag, was zijn positie precair te noemen. Dat moet je dan ook uitonderhandelen. ;-)

Dagboek 28 december 2009 Kuta
De snorkeldag, die we om 9 uur starten met vertrek naar Nusa Dua, waar de nouveau riche, en waarschijnlijk de oude ook, zich ledig maakt aan het zwembad. Maar wij komen voor het snorkelen! We hebben in plaats van die ene duikbeurt er 2 bedongen, plus een bezoekje aan schildpaddeneiland en lunch. Normaal krijg je maar 2 van die items, maar ja, hij wilde wel verkopen de avond ervoor. Het snorkelen is niet van die aard dat je er je reis op hoeft af te stemmen, maar voor een dagje vermaak is het zeker wel de moeite waard, het zit ook maar op een half uurtje rijden, ipv een halve dag. Gewoon lekker bezig zijn. Het schildpaddeneiland zorgt ervoor dat niet de gehele stoffelpopulatie in de soep of sate verdwijnt, er worden namelijk ook schildpaddeneitjes uitgebroed, en het is eigenlijk een kleine dierentuin. Altijd leuk voor de fotoos, hoewel we niet helemaal achter dit soort grappen staan, want we zien ze liever in de vrije natuur, de vliegende hond, python, monitorlizard, bali valk en nog wat anderen. De gids aldaar heeft dan ook nog wat moeite met zijn rol als dierenliefhebber, en dan niet alleen op zijn bord. Anyway, lekker dagje uit, en om 4 uur weer terug, om onze plaatsen aan het zwembad weer in te nemen. Kan niet altijd feest zijn.

Dagboek 29 december 2009 Kuta
We maken een rondje bij toeroperators om later een dagje op het platteland te kunnen maken, en dat slokt eigenlijk het meeste van de dag op. We zijn hier niet erg snel, vakantie, ja, en onze plaatsen aan het zwembad moeten ook gewoon bezet worden. Nog een welhaast spirituele ervaring, we hebben een stukje durian gekocht, en voor de zekerheid zijn we naar het strand gegaan om het op te eten. De geur wordt niet zo gewaardeerd door de hotelier, en de rest van de gasten ook niet waarschijnlijk. Ondanks een 3-dubbele verpakking is de koning der vruchten nog steeds goed waarneembaar. Een klein hapje en we vragen aan de eerste de beste ijsjesverkoper of we wel een verse hebben, maar volgens hem klopte het wel. Na nog een navraagje bij een toutvrouwtje, die verzekerde dat ze tegen het rotte aan het beste smaken en we geloven dat dan wel. De delicate en subtiele (ahum) smaak zal voor altijd in ons geheugen gevestigd zijn, maar zijn geur, dat is natuurlijk de ware. Een emmertje rotte bollen is er niks bij.