Ouwe lullen en ouwe gebouwen

Dagboek 10 november 2009 Kampot
Een brommertje, de Honda Dream II met 125 CC die Azië mobiel heeft gemaakt, huren we voor een tochtje naar Kep. Kep is een plekje aan het strand, wat ooit als hang-out voor de gegoede luitjes was bedoeld, maar door de oorlog was daar een eind aan gekomen. De gebouwen staan er nog maar geen bewoners. Rondje om de kerk doen en weer terug richting Kampot. We hadden nog de intentie om een grot te gaan bekijken, maar de dirtroad erheen zag er niet erg aanlokkelijk uit. We rijden door naar Utopia, een resort wat op een fantastische plek ligt, maar helaas (tenminste, vinden wij) er zitten een paar ouwelullerige mannetjes, die heel erg lopen op te scheppen over de hasjkwaliteiten van Amsterdam, en meer van dat soort geneuzel. (Precies het type toerist waar ze in A’dam op zitten te wachten, de dronken en all-over-stoned Engelsman, beuuuh.) Dus weer terug naar Kampot, en voorbereiden op de tocht van woensdag.

Dagboek 11 november 2009 Kampot
We hebben een wandeltoer naar de ruines van Bokor, waar ooit een Frans casino stond, maar sinds de 30-er jaren verlaten is. Het is een spookstad, waar de Rode Khmer nog even zijn onderkomen in heeft gehad, en er nu alleen nog voor de toeristen ligt. Staan nog wel een paar gebouwtjes die wel in gebruik zijn, voor de rangers die het natuurgebied er om heen moeten controleren. Er zijn wel plannen om het allemaal weer te gaan ontwikkelen, en er is al een voorzichtige start, maar dat zal allemaal niet voor 2015 gereed zijn, schatten wij. De tocht erheen is een steile klim van een kleine 3 uur, en nu blijkt dat niet iedereen van ons groepje hetzelfde te horen heeft gekregen, een aantal dachten dat het een rondje in het park was. Dus niet, het is zweten op steile en soms gladde hellingen en na een klein uurtje heeft niemand nog een droge draad aan zijn lijf. Aan het eind van de dag hebben we ongeveer 3 liter de man water gedronken, en dat was niet teveel. In de spookstad kon je ook overnachten, maar dat was wel weer een beetje teveel van het goede, na een paar uurtjes hebben we het er wel gezien. Terug naar beneden dat gaat dan wel weer makkelijk in een 2 uurtjes, en het laatste stukje om uit het terrein te komen mogen we met een 4x4 meerijden, wat wel lekker is, want het terrein is wel aardig ruw, toch wel ja. In Blissful gaan we voor de verandering eens volledig Europeesch eten. (Buritto en Deense gehaktballetjes. Burittoos vinden wij op dit moment ook Europeesch eten.) Nog even ouwehoeren met een nederlands / fins stel, die ook een jaar onderweg zijn, nu op 4 maanden zitten en Burma willen gaan doen. Wat wij juist bewust hebben overgeslagen.