Regenzooi, en nog wat water erbij

Dagboek 16 oktober 2009 Kon Plong
We beginnen de dag droog, en eerst een paar locale dingetjes in Kon Tum, zoals het locale weeshuis en de locale musicus op de bamboe xylofoon. In het weeshuis een paar blanke vrijwilligers, vrij verrassend om die op deze plek tegen te komen. We rijden uiteindelijk weer naar het oosten, naar de volgende stopplaats, waar, dat is althans de bedoeling, we een loopje door de szjungel gaan maken. Maar niet voordat het weer omslaat en we in een aardige regenbui terecht komen. En over de naweeën van de tyfoon moeten rijden, wat betekent tot aan de velgen door de modderprut, met hier en daar een volledig weggeslagen brug van 100 meter, van bruggenhoofd tot bruggenhoofd. Natuurgeweld in extrema, en gelukkig komen we er heelhuids met alleen wat natte kleding doorheen (Easy Riders is zo slim om regenkleding te verstrekken, maar wel in Vietnameesche maten. Dus de body blijft droog, de uiterste ledematen, i.e. voeten en onderbenen niet. Dus OK.) In Kon Plong dat ergens tussen Middle of fucking nowhere & Oblivian ligt, hebben we residentie. Jammer is dat ook het pad waar we de djungel trek zouden gaan maken een beetje weggespoeld is, en om nu met manchette een nieuw te creëren, gaat wat ver voor een ommetje. Dus de rest van de middag afhangen op de hotelkamer, het weer was toch al een beetje mottig. Deze avond een locale BBQ, in een toestandje waar we in NL met een grote boog omheen zouden lopen, wij houden niet van TL lichtjes, maar beregezellie en hert en zwijn eet je ook niet elke dag.

Dagboek 17 oktober 2009 Quang Gnai
Deze poëtisch genaamde plaats is de niet geplande tussenstop en het eindpunt van onze motorrit. Op voorstel van onze gidsen zijn we in plaats van langs de west kant van Vietnam te rijden, weer naar de kust teruggegaan, want deze rit is beter en mooier. Dat klopt zekers, alleen dat het vanaf vertrek s’ochtends tot aankomst regende, viel niet te voorspellen. Wat heel erg jammer is, want de route was weer een plaatje. Als je dan toch voor het echte Vietnam gaat, dan hebben we het aardig meegemaakt; wegen waar je tot de assen door het water rijdt, verkeer met een eigen interpretatie van wat basis verkeersregels, koeien en honden die zich al helemaal nergens aan storen, en dan nog wat voetgangers die ook hun deel van de weg opeisen, op zeer onvoorspelbare momenten. Kortom, het was een en al genieten geblazen onderweg, maar we zouden het zo weer doen. (Maar dan liever met een beetje droog weer) Wij komen in de middag aan, en gaan gelijk onder de douche, de gidsen rijden gelijk door Hoi An en Da Nang, wat wij erg stoer vinden. We houden het erop dat ze het allemaal gewend zijn, hopelijk gaat het allemaal goed.