Rijsttafels
Door: Bas
Blijf op de hoogte en volg Lisette
03 September 2009 | China, Yangzhou
Dagboek 2 september 2009 Yangshuo
Na de perikelen van de vorige dag werd het wel tijd om een stapje terug te doen, dus vandaag hadden we een dagje vrij, geen geplande activiteiten. Wat niet wil zeggen dat er niks gebeurd. Lisette wilde graag wat op de boerderij / GT blijven, Bas ging een rondje fietsen. En die laatste volgen we even in zijn gangen. Rond de Yulong rivier is het een grote China folder, met een brugje van 600 jaar oud, de Dragon bridge, en juist dat stukje ging hij fietsen. De route was simpel zodat ook hij het wel in zijn eendje moest redden, namelijk aan westkant naar het noorden en aan de oostkant naar het zuiden langs de rivier. And very rewarding, het was een leuke rit door dorpjes en gehuchten, waarbij als getrouw de heren spelletjes zaten te spelen in de buurthuizen en de dames aan het werk zijn op het land. Noordwaarts fietsend ging het goed, de Dragonbridge werd gevonden, zuidwaarts werd toch een 2-maal hopeloos verzand in een rijstveld. Dit kan gezien worden als een integratie in het echte China, maak je dat ook maar eens keertje mee. Onnodig te vermelden dat het weer eventjes bloedheet was, en met aanrodingsverschijnselen B het huisfront weer wist te bereiken. Komt het toch allemaal weer goed. Spaghetti Bas, Lisette salade. (Receptuur op Internet zelf na te slaan)
Dagboek 3 september 2009 Yangshuo
Wat is het toch dat elke Aziaat doet veranderen in een suïcidale maniak wanneer hij, of zij, achter het stuur plaats neemt… Anyway, wij hebben een toertje naar Pingan geboekt, waar in de loop van een 1000 jaar, heel lang in ieder geval, de berghellingen in de vorm van rijsttafels (landbouw, niet de Woo Ping versie!) zijn gemaakt. Zit nog een leuke extra bij, de dames van de gemeenschap aldaar hebben de gewoonte op hun 18e voor de laatste keer hun haar te knippen, en dan is het over met de pret. Haarlengtes van ruim 2 meter zijn er geen uitzondering, en een en ander werd in een tres amusant sjoowtje voor ons toeries neergezet. Ook een leuk cultuurverschilletje is dat de gemiddelde Aziaat er totaal geen probleem mee heeft om in groeps verband redelijk voor lul te worden gezet, iets waar wij blankjes het meestal wat moeilijker mee hebben. Zoals ook gebeurde. De rijsttafels liggen boven op de bergen, en we hebben er een mooi stukje gewandeld. De benamingen waren op zijn chinees fraai poetisch; maan en de 7 sterren en dat soort dingen. Terug weer met de Roadtiger / Pathlion / Dragon of the East, kortom de bus.En dezelfde sjoof.
Na de perikelen van de vorige dag werd het wel tijd om een stapje terug te doen, dus vandaag hadden we een dagje vrij, geen geplande activiteiten. Wat niet wil zeggen dat er niks gebeurd. Lisette wilde graag wat op de boerderij / GT blijven, Bas ging een rondje fietsen. En die laatste volgen we even in zijn gangen. Rond de Yulong rivier is het een grote China folder, met een brugje van 600 jaar oud, de Dragon bridge, en juist dat stukje ging hij fietsen. De route was simpel zodat ook hij het wel in zijn eendje moest redden, namelijk aan westkant naar het noorden en aan de oostkant naar het zuiden langs de rivier. And very rewarding, het was een leuke rit door dorpjes en gehuchten, waarbij als getrouw de heren spelletjes zaten te spelen in de buurthuizen en de dames aan het werk zijn op het land. Noordwaarts fietsend ging het goed, de Dragonbridge werd gevonden, zuidwaarts werd toch een 2-maal hopeloos verzand in een rijstveld. Dit kan gezien worden als een integratie in het echte China, maak je dat ook maar eens keertje mee. Onnodig te vermelden dat het weer eventjes bloedheet was, en met aanrodingsverschijnselen B het huisfront weer wist te bereiken. Komt het toch allemaal weer goed. Spaghetti Bas, Lisette salade. (Receptuur op Internet zelf na te slaan)
Dagboek 3 september 2009 Yangshuo
Wat is het toch dat elke Aziaat doet veranderen in een suïcidale maniak wanneer hij, of zij, achter het stuur plaats neemt… Anyway, wij hebben een toertje naar Pingan geboekt, waar in de loop van een 1000 jaar, heel lang in ieder geval, de berghellingen in de vorm van rijsttafels (landbouw, niet de Woo Ping versie!) zijn gemaakt. Zit nog een leuke extra bij, de dames van de gemeenschap aldaar hebben de gewoonte op hun 18e voor de laatste keer hun haar te knippen, en dan is het over met de pret. Haarlengtes van ruim 2 meter zijn er geen uitzondering, en een en ander werd in een tres amusant sjoowtje voor ons toeries neergezet. Ook een leuk cultuurverschilletje is dat de gemiddelde Aziaat er totaal geen probleem mee heeft om in groeps verband redelijk voor lul te worden gezet, iets waar wij blankjes het meestal wat moeilijker mee hebben. Zoals ook gebeurde. De rijsttafels liggen boven op de bergen, en we hebben er een mooi stukje gewandeld. De benamingen waren op zijn chinees fraai poetisch; maan en de 7 sterren en dat soort dingen. Terug weer met de Roadtiger / Pathlion / Dragon of the East, kortom de bus.En dezelfde sjoof.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
