Middle of f....
Door: Bas
Blijf op de hoogte en volg Lisette
13 Mei 2009 | Maleisië, Kuantan
Dagboek 12 mei 2009 Kuantan
Wij zijn uit Mersing naar Kuantan verplaatst, met een ideale bus (of ‘bas’, zoals ze hier op een wel hele mooie manier worden genoemd), ipv met zijn 4-en naast elkaar, zijn het 3 zetels in de breedte van de bas, we worden verwend! Erko aan boord, en ruime stoelen, zo kan reizen dus ook. En een sjoof die ook gewoon thuis wil komen, s’avonds! In Kuantan gaan we naar een door het LP aanbevolen hotel, waar toevallig toevallig toevallig de budget kamers, en verdubbeld in prijs, en bezet zijn. Die doen we dan maar niet, waarschijnlijk hebben ze ook gelezen dat ze worden aangeprezen, en hebben dus gelijk het prijspeil op de verwachte oneindige stroom bekpekkers aangepast. We komen uit bij een lowbudget hotelletje, waar men nu wel een keertje de prijs uit de LP hanteert, het poëtische genoemde Sungai Wang hotel. Daar wordt onze was zo snel opgefrist, dat we ondanks de minimale toestand toch wel aangenaam verrast zijn. Kuantan heeft verder niet zoveel te melden, behalve een gigantische moskee, en een leuke wandeling langs de baai / pier / boulevard met een mangrove woud aan de overkant. Leuk detail, de dames lopen hier dan wel met hoofddoekjes en lange jurken, maar dat weerhoudt ze er niet van deze zo te snijden dat het toch wel erg leuk eruit ziet… Begrijpbaar loopt iedere man hier overigens met een snor rond, om even de stemming ter plekke weer te geven. Desalniettemin is men aardig en behulpzaam, dus ook hier vinden we onze weg wel. Eten bij de locale Indiër en klaar voor deze dag.
Dagboek 13 mei 2009 Kuantan
Er kan nog steeds bijzonder weinig over Kuantan verhaald worden, het ligt er en doet het nog steeds. Wel veel leuke restaurantjes waar allerlei invloeden van de locale Indiërs en andere etnische bevolkingsgroepen te zien zijn. De curries hier zijn bv niet te heet, en very tasty. Wat altijd lastig blijft is dat wij als Europaatjes een stukje vlees graag zonder botten en toestanden willen zien (en proeven), en dat hier de mening daarover een duidelijke, andere wending heeft genomen. Altijd oppassen dus. Verders valt er over deze dag te melden dat we de basreis naar Jerantut geregeld hebben, en er morgen om half 10 moeten zijn. Bij de bas terminal that is, of course. Het verwachtte regenbuitje wil ook niet loskomen, wat een aparte, dan toch wel ‘broeierige’, atmosfeer geeft. Zweten is een onderdeel van deze dag….
Wij zijn uit Mersing naar Kuantan verplaatst, met een ideale bus (of ‘bas’, zoals ze hier op een wel hele mooie manier worden genoemd), ipv met zijn 4-en naast elkaar, zijn het 3 zetels in de breedte van de bas, we worden verwend! Erko aan boord, en ruime stoelen, zo kan reizen dus ook. En een sjoof die ook gewoon thuis wil komen, s’avonds! In Kuantan gaan we naar een door het LP aanbevolen hotel, waar toevallig toevallig toevallig de budget kamers, en verdubbeld in prijs, en bezet zijn. Die doen we dan maar niet, waarschijnlijk hebben ze ook gelezen dat ze worden aangeprezen, en hebben dus gelijk het prijspeil op de verwachte oneindige stroom bekpekkers aangepast. We komen uit bij een lowbudget hotelletje, waar men nu wel een keertje de prijs uit de LP hanteert, het poëtische genoemde Sungai Wang hotel. Daar wordt onze was zo snel opgefrist, dat we ondanks de minimale toestand toch wel aangenaam verrast zijn. Kuantan heeft verder niet zoveel te melden, behalve een gigantische moskee, en een leuke wandeling langs de baai / pier / boulevard met een mangrove woud aan de overkant. Leuk detail, de dames lopen hier dan wel met hoofddoekjes en lange jurken, maar dat weerhoudt ze er niet van deze zo te snijden dat het toch wel erg leuk eruit ziet… Begrijpbaar loopt iedere man hier overigens met een snor rond, om even de stemming ter plekke weer te geven. Desalniettemin is men aardig en behulpzaam, dus ook hier vinden we onze weg wel. Eten bij de locale Indiër en klaar voor deze dag.
Dagboek 13 mei 2009 Kuantan
Er kan nog steeds bijzonder weinig over Kuantan verhaald worden, het ligt er en doet het nog steeds. Wel veel leuke restaurantjes waar allerlei invloeden van de locale Indiërs en andere etnische bevolkingsgroepen te zien zijn. De curries hier zijn bv niet te heet, en very tasty. Wat altijd lastig blijft is dat wij als Europaatjes een stukje vlees graag zonder botten en toestanden willen zien (en proeven), en dat hier de mening daarover een duidelijke, andere wending heeft genomen. Altijd oppassen dus. Verders valt er over deze dag te melden dat we de basreis naar Jerantut geregeld hebben, en er morgen om half 10 moeten zijn. Bij de bas terminal that is, of course. Het verwachtte regenbuitje wil ook niet loskomen, wat een aparte, dan toch wel ‘broeierige’, atmosfeer geeft. Zweten is een onderdeel van deze dag….
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley