Hel or heaven....

Dagboek 31 maart 2009 Kuta
We zijn een beetje bijgeslapen van de afgelopen dagen, en maken er een lummeldag van. Hierbij wordt dan niet bedoeld dat Hugo, en jarig is, en vandaag overkomt, maar gewoon een hangdag. Het Suzi, waar Eelco en Joan wonen, is een soort mini Centerparks, een eigen hut en een zwembad staan ons ter beschikking. Bij ’Waar is dat tropisch zwemparadijs?’ is nu het antwoord: Daar. In de avond gaan we ook om de versjaar van Sjaamjee (Hugo) te vieren naar zijn favoriete hang-out, de Bounty, waar een Bomba 3 euro kost (= cocktail met rum, ijs, limoentje, en 2 (ja) rietjes, geserveerd in een vissenkom). Ondanks verwoeide pogingen van de gogo boys wil Hugo niet in de kooi zijn danspasjes vertonen, maar voor deze keer zien we dat door de vingers. We lopen uiteraard nog even door dat waar Kuta bekend/gevreesd/gewaardeerd om wordt, het uitgaanscircuit. Om mensen binnen te krijgen worden wel heel geinige stunts uitgehaald, een ½ l Bintang voor 1500 roepia’s tussen 22.00 en 24.00 komt eigenlijk neer op gratis drinken. Ook hier weer een aantal hele aardige dames, die wel in zijn voor geannimeerd gesprekje in de privé sfeer, maar dat is voor wat ons betreft meer voor de Aussies of ander wrakhout wat hier is aangespoeld. Maar de sfeer is vrolijk en ontspannen, dus rond 3-en storten we allemaal zo’n beetje in, und ist es am besten Heimwaarts zu gehen.
Dagboek 1 april 2009 Kuta
Vandaag hebben we niet veel gedaan. Nog meer bijpraten over de afgelopen jaren wat er allemaal is gebeurd. Wat heel leuk was, is waar we gegeten hebben: een pleintje bestaat uit rondom restaurantjes, met Indonesische, Thaaise, Indiaase, Chinese en andere keukens. Je zet jezelf bij een tafeltje, en gaat dan de uithangborden van de restaurantjes bekijken wat je wilt eten. Als je zo’n beetje bepaald hebt wat je wilt eten, ga je een rondje op het plein maken, richting desbetreffende restaurantjes. Ondertussen staan de obers / koks / schreeuwerds met fotoos en de etenswaar zelf te roepen en te brullen om je klandizie, en wordt je uitgenodigd om vooral zelf de versheid van het red snappertje te bepalen door je handen zo ongeveer tot in de kiewen te duwen. Is de keuze gemaakt, ga je door naar het volgende restaurantje waar je dan je groente besteld, en de volgende voor het bier. Iedereen krijgt zijn eigen samengestelde maaltijd, rekening, en gelukkig ook allemaal op verschillend tijdstip en volgorde, maar je eet je vingers er bij op. In deze gezellige puinhoop waar voornoemd red snappertje op gebbqede wijze werd geserveerd, is het tussen de locals gezellig, rumoerig en genieten!