Mein Gott!!!

Dagboek 31 augustus 2009 Yangshuo
We lopen naar de stad, want we zitten met de Giggling Tree er een kleine 4 km buiten, en dat is een leuke wandeling. Het landschap is zo onaards en verveeld daardoor niet snel. En altijd weer een leuke verrassing, een ijsvogeltje, pontificaal naast de weg! In Yangshuo merken we waarom dit een toeristische trekpleister is, de binnenstad is met een doorstromende rivier met een aantal grachtjes en daardoor tres charmant. De straatverkopers en -sters zijn weer ouderwets opdringerig, maar we storen ons er maar niet aan, het is eerder geinig om te zien hoe andere toeristen het er wat moeilijker mee hebben. Lekker een beetje slenteren, wat snaaien bij een eettentje, en dan weer terug. We proberen nog een taxi voor de prijs die volgens de Giggling Tree de juiste zou moeten zijn, maar helaas pindakaas. Dus uit principe lopen wij weer terug, het principe bedrag is een vette 10 Renminbi. Toch zeker 1 euro. En die zijn hier best wel wat waard. Dus, in onze rol van principe ridders doen wij dat niet. Zo zijn wij dan wel, zo stom. Des avonds hebben we een show, die wordt opgevoerd door een 600 man en vrouw, en die is echt heel erg indrukwekkend. Impressions heette het, en aangezien we er niets van verwachten, worden we zo ongeveer omver geblazen, zo mooi is het. De combinatie van de verlichte bergen, het water, een goede geluidsinstallatie en een choreografie (600 man!) maakt het een fantastisch. We hebben nu wel een taxi terug (geregeld door de GT) en nu betalen we wel 30 Rm. ;-) . Nog meer verrassingen, stealth scooterjes! Ze hebben hier een elektrische versie, en die hoor je niet aankomen. Wel grappig, in het achterste end van de wereld een oplossinkje voor herrie en stank te zien, want horen doe je ze niet.
Dagboek 1 september 2009 Yangshuo
We beginnen de dag rustig met een fietstochtje naar de Moonhill Mountain, het is allemaal niet zo heet vandaag, en de fietsen niet te klein, dus lekker onderweg. Moonhill Mountain is een rots, waarin een redelijk perfect halfrond gat in zit, waar je dan op kunt klimmen, met bovenop natuurlijk een mooi uitzicht. Allemaal heel aardig, minder leuk, zeg maar irritant, waren de meelopende locale dames die het op onze portemonnee hadden voorzien, d.w.z. ze wilden heel erg graag dat we een drankje van ze kochten. Na beleefd afwijzen gaf een van de dames aan dat ze weg zouden gaan als we wat zouden geven. Toen hoefden we helemaal niks meer van ze, en dat hielden we zo vol. We hadden een tijd langer niet meer van zulke stalkertoestanden meegemaakt, dus het was weer even wennen. Anyway, de klim was zeker de moeite waard, en weer paar mooie fotootjes geschoten uiteraard. Maar het nog hogere hoogtepunt zat hem in de middag, met een ballonvaart. Tegen de avond aan werden we met de taxi afgehaald, en, toevallig tegen over de Moonhill Mountain, naar een veldje gebracht waar 4 mandjes met een ballontje erbij op ons lagen te wachten. Enthousiast als eerste ingestapt, waarbij Bas voor het gemak maar even vergeten was dat hoogtes niet helemaal zijn ding zijn. Eenmaal in de mand, die best wel stevig uit wat riet, een paar staaldraadjes en een multiplex plankje bestaat, werd de vaart gestart, en gezellig met zijn 7-nen keken we uit de mand op de bergen enzo neer. Mein Gott. Na, het ging allemaal gezellig en goed, en een uurtje later landen we op een terreintje, waar we eerst nog een paar bomen omver haalden. Bas heeft waarschijnlijk een litertje zweet erdoorheen gejast, en Lisette moest tegen gehouden worden om niet te gaan apekooien tijdens de vaart, om even de verhoudingen in de lucht weer te geven. Maar het was geweldig, het Karst gebergte is erg mooi vanuit de lucht. Sissling Beef en rijst voor B&L, en een biertje om het zweet weer aan te zuiveren.