Bromo en zo
Door: Bas
Blijf op de hoogte en volg Lisette
30 Maart 2009 | Indonesië, Batavia
Dagboek 28 maart 2009 Yogjakarta
Vandaag in het kader van de rustdag gaan we een wandelingetje door de stad maken, en we komen uiteindelijk in de ‘echte’ markthallen terecht, waar meer batikkleding hangt als dat de hele stad in een jaar kan opdragen. En andere zaken als etenswaar in alle soorten en maten, nootjes, chipjes, koekjes, thee, koffie, elektronica uit alle voorgaande 40 jaar, cassettes, versterkers, typemachines, you name it! Het lijkt een complete uitdragerij, iets is hier niet snel afgeschreven. Ook wel leuk is dat we weg zijn van de straatverkoop, waar een heleboel mannetjes alleen op de toeristen uit zijn, en je om de haverklap een hele goede deal aanbieden, en dus relatief rustig een rondje kunnen maken. Natuurlijk fototoestel vergeten, maar somiige dingen kun je toch niet op de foto pakken. Overigens ook hier een ruim aantal selfsupporting huisdieren aanwezig, we hebben ze nog nooit zo groot gezien.
Dagboek 29 en 30 maart 2009 Bromo vulkaan / Kuta Bali
Vandaag staat transport naar de Bromo op de kaart. Na ampele overwegingen, mijn aandachtig publiek, zijn we tot de conclusie gekomen dat we toch de Bromo meenemen in onze trip. Dus ipv vliegen naar Bali, bussen via de Bromo. Dit maakt in transport tijd het volgende verschil uit: Vliegen bij elkaar van deur tot deur, 5 uur. Over de weg, 11 uur minibus in diverse vormen, naar Bromo. Van Bromo naar Bali met bus/veerboot/bus/taxi, 11 uur. Totaal een 22 uur onderweg voor een uurtje de zon op zien komen op de kraterrand. We hebben wat voor u over.
In praktijk dus de hele dag in de bus, en we belanden na weer een lange rit in een minivan met weer een levensmoede chauffeur om 21 uur bij het hotel. Daar kunnen we nog een hapje eten, zodat we goed uitgerust zijn om weer rond 02.30 te worden gewekt voor het transport naar de voet van de Bromo vulkaan. En zo het geschiede. In het pikkedonker moeten we onze weg, in de mist, naar een (volgens de LP goed aangegeven) pad vinden, dat ons naar een trap omhoog de berg moet brengen. Maar helaas, die vinden we dus zo 1-2-3 niet. Ons groepje krijgt (niet geheel spontaan of toevallig…) hulp van een gids, die na de nodige onderhandelingen ons wel naar de krater wil brengen. Daar moeten we dan nog een 253 treden lange trap op om een mooi beeld van de zonsopgang te krijgen. Moet gezegd worden, het is inderdaad een heel mooi panorama wat zich voor je ogen uitrolt. Na de nodige fotoos schieten gaan we terug, waarbij we weer bijna verdwalen, er is nog heel veel damp zodat je niet goed de weg kunt bepalen. Hierna ontbijten en weer de bus in, voor de lange trek naar Bali. Overigens was de hele trip wel goed geregeld, dwz je komt waar je moet zijn, maar om het spannend te houden wordt je heel af en toe geinformeerd over waar en hoe je nu eigenlijk heen gaat. Wat ook aardig is, is dat bij het instappen je je voucher moet inleveren, en van daaraf wordt je vertrouwen (hoop?) op de goede afloop zwaar getest. Maar uiteindelijk kwam het allemaal weer goed. (En er moest nog even een wiel verwisseld worden onderweg, natuurlijk!)
Rond 23-en komen we aan in Kuta/Bali bij Eelco en Joan, die bij hun resort voor ons een bungalowtje hebben gereserveerd. Even bieren, en dan mogen we naar bed. Uiteindelijk is dat dan toch wel erg fijn, na zo’n ritje.
Vandaag in het kader van de rustdag gaan we een wandelingetje door de stad maken, en we komen uiteindelijk in de ‘echte’ markthallen terecht, waar meer batikkleding hangt als dat de hele stad in een jaar kan opdragen. En andere zaken als etenswaar in alle soorten en maten, nootjes, chipjes, koekjes, thee, koffie, elektronica uit alle voorgaande 40 jaar, cassettes, versterkers, typemachines, you name it! Het lijkt een complete uitdragerij, iets is hier niet snel afgeschreven. Ook wel leuk is dat we weg zijn van de straatverkoop, waar een heleboel mannetjes alleen op de toeristen uit zijn, en je om de haverklap een hele goede deal aanbieden, en dus relatief rustig een rondje kunnen maken. Natuurlijk fototoestel vergeten, maar somiige dingen kun je toch niet op de foto pakken. Overigens ook hier een ruim aantal selfsupporting huisdieren aanwezig, we hebben ze nog nooit zo groot gezien.
Dagboek 29 en 30 maart 2009 Bromo vulkaan / Kuta Bali
Vandaag staat transport naar de Bromo op de kaart. Na ampele overwegingen, mijn aandachtig publiek, zijn we tot de conclusie gekomen dat we toch de Bromo meenemen in onze trip. Dus ipv vliegen naar Bali, bussen via de Bromo. Dit maakt in transport tijd het volgende verschil uit: Vliegen bij elkaar van deur tot deur, 5 uur. Over de weg, 11 uur minibus in diverse vormen, naar Bromo. Van Bromo naar Bali met bus/veerboot/bus/taxi, 11 uur. Totaal een 22 uur onderweg voor een uurtje de zon op zien komen op de kraterrand. We hebben wat voor u over.
In praktijk dus de hele dag in de bus, en we belanden na weer een lange rit in een minivan met weer een levensmoede chauffeur om 21 uur bij het hotel. Daar kunnen we nog een hapje eten, zodat we goed uitgerust zijn om weer rond 02.30 te worden gewekt voor het transport naar de voet van de Bromo vulkaan. En zo het geschiede. In het pikkedonker moeten we onze weg, in de mist, naar een (volgens de LP goed aangegeven) pad vinden, dat ons naar een trap omhoog de berg moet brengen. Maar helaas, die vinden we dus zo 1-2-3 niet. Ons groepje krijgt (niet geheel spontaan of toevallig…) hulp van een gids, die na de nodige onderhandelingen ons wel naar de krater wil brengen. Daar moeten we dan nog een 253 treden lange trap op om een mooi beeld van de zonsopgang te krijgen. Moet gezegd worden, het is inderdaad een heel mooi panorama wat zich voor je ogen uitrolt. Na de nodige fotoos schieten gaan we terug, waarbij we weer bijna verdwalen, er is nog heel veel damp zodat je niet goed de weg kunt bepalen. Hierna ontbijten en weer de bus in, voor de lange trek naar Bali. Overigens was de hele trip wel goed geregeld, dwz je komt waar je moet zijn, maar om het spannend te houden wordt je heel af en toe geinformeerd over waar en hoe je nu eigenlijk heen gaat. Wat ook aardig is, is dat bij het instappen je je voucher moet inleveren, en van daaraf wordt je vertrouwen (hoop?) op de goede afloop zwaar getest. Maar uiteindelijk kwam het allemaal weer goed. (En er moest nog even een wiel verwisseld worden onderweg, natuurlijk!)
Rond 23-en komen we aan in Kuta/Bali bij Eelco en Joan, die bij hun resort voor ons een bungalowtje hebben gereserveerd. Even bieren, en dan mogen we naar bed. Uiteindelijk is dat dan toch wel erg fijn, na zo’n ritje.
-
01 April 2009 - 09:53
Janneke:
Dat moet je natuurlijk gezien hebben!! Heel veel plezier op Bali.
Liefs Janneke -
01 April 2009 - 14:49
Elke:
Gelukkig is het weer hier ook weer een stuk lekkerder, wat het lezen van jullie verhalen, en daarmee het jaloezie gehalte, van ondraaglijk naar dragelijk verlaagd. Wat maken jullie een hoop mee zeg! En dan te bedenken dat jullie nog niet eens een maand weg zijn. Dat er nog maar veel mooie dingen mogen komen, en heel veel plezier met het volk dat als het goed is nu onderweg is!!
Liefs, Elke -
01 April 2009 - 15:34
Truus:
Nou,nou wat `n spannende en mooie dingen maken jullie bijna constant mee zeg!!!
Alleen al het lezen is `n belevenis op zich!!!
Heel veel plezier met de vakantiegangers die er aankomen!!!
Liefs Truus -
02 April 2009 - 21:34
Michel:
Denk dat jullie met al deze belevenissen een mooi boek kunnen uitbrengen
Groeten -
02 April 2009 - 21:34
Michel:
Denk dat jullie met al deze belevenissen een mooi boek kunnen uitbrengen
Groeten -
06 April 2009 - 20:50
Sandra(kapster):
hai lisette hoe gaat het met jullie? ik was vandaag bij je moeder daar hoorde ik dat het goed met jullie gaat het was trouwens wel stil zonder jouw knipbeurt maar ik zou ook liever daar zitten nou geniet ervan en vele groetjes van mij en ik stuur wel weer naar je doeiiiii
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
