Allemaal beestjes

Dagboek 7 juni 2009 Bourke
We blijven een dag in het voorportaal van de Outback, Bourke (uitgesproken als Beurp, volgens de ‘localen’), waar ook de uitdrukking Back ‘o Bourke vandaan komt, wat zoveel wil zeggen als niemandsland, never never, en noem het maar op. Er is een mooie exhibitie van de geschiedenis en de ontwikkeling van dit deel van Ozz, en centraal thema erin is water. De Darling River stroomt hier, en is de levenslijn van veel zaken hier. Mooie fotoos, verhalen en achtergrondjes, die ons doen beseffen dat regen toch wel iets heel erg bijzonder is. Zeker als je weet dat het van 2000 tot 2006 NIET geregend heeft. Bedenk bv dat NL volledig en geheel door zijn hoeven zou zijn gezakt met een vergelijkbare regenloze periode. Wij zijn nu iets minder gecharmeerd van het begrip regen, gaan we een keer naar de Outback, regent het er, en is het groen en nat. (althans, op sommige plaatsen, that is) We wandelen verder nog wat rond in dit stadje / gat / deurp, en zien nog een industrieel monumentje zijnde de eerste stalen brug gemodificeerd door een NL-er, een horde papegaaien van een stuk of 200, en nog wat van die dingen. Pasta met het restje van de Shiraz in de saus, beetje socializen met de locale medecampeerders, en de weg naar Moree uitzetten. Er zitten toch zeker een stuk of 16 bochten in over deze 440 km, dus u begrijpt, dit vraagt voorbereiding.

Dagboek 8 juni 2009 Moree
De morgen begint fris maar zonnig en droog, en het is vandaag de dag vaan de kleine verrassingen. Het begint al bij het ontbijt waarbij een ibis achtige vogel even langs popt, waar wij dan weer helemaal van onderste boven van zijn. We zitten naast een poeltje (billabong) waar meer vliegend geweld zich vermaakt. Het is weer verplaatsen vandaag, we gaan naar Moree. Dit is zo ongeveer aan de voet van wat meer bergachtig landschap, want de platte en woestijnachtige Outback hebben we nu wel zo ongeveer gezien. We gaan dus langzaam aan naar meer bosomgeving. Het blijft overigens weertechnisch gezien helemaal mee zitten, na de droge periode van afgelopen jaren is het nu een relatief natte, dus de woestijn is een hele grote heide geworden (heel erg groot). Veel groen en bloemen te zien, het is bijna een fleurige bedoening. Onderweg nog wat andere kleine geintjes, zoals dromedarissen die vroeger als schepen der woestijnen hier nog voor de lol worden gehouden, en opeens zitten we midden in de koeien, begeleidt door een, jawel, koejongen. Te paard natuurlijk. Moree heeft een leuke entree, na de desolate en soms echt armoedige zooi waar we regelmatig doorheen reden, is hier duidelijk te zien dat hier meer geld zit. De campingfuhrer is behulpzaam en een echte Ozzie. (noot: geen liefhebber van Ozzie Osbourne,mochten sommige daar misschien een link mee gelegd hebben)