Trekje en trekken
Door: Bas
Blijf op de hoogte en volg Lisette
07 Mei 2009 | Maleisië, Kuala Lumpur
Dagboek 6 mei 2009 Panuba Inn Tioman
Vandaag hebben we een trektochtje als voorbereiding op een langere tocht bedacht. We wandelen van het hotel naar een plekje Monkey Beach. De route is commen business, maar het lijkt wel of we direct in het oerwoud stappen. Onderweg een paar spannende zaken als een troep apen, een stuk of 10 eekhoorns, en een aantal hagedissen. Niks bijzonders zou je zeggen, maar de apies kregen het een beetje op hun heupen, en wilden moeizaam uit de weg, de eekhoorns hebben een soort van mutatievorm gekregen waardoor ze ongeveer 40 cm lang zijn, en dat is zonder staart, en de hagedissen gingen hun Komodo broeders redelijk ernstig benaderen. Ook een leuke lichaamsvergroting. Het eiland schijnt er overigens om bekend te staan, deze giga eekhoorns. Maar onder de schaduw van de bomen was het goed te lopen, dus voor de langere tocht was dit een leuk opstapje. We hadden niet eens een middagdutje nodig!
Dagboek 7 mei 2009 Panuba Inn Tioman
De echte trektocht staat op het schema en daarvoor staan we vroeg op. Rond half 9 aan de bammetjes, en om 9 uur zijn we zowaar onderweg. Het weer is een relaxte 30 Cees, en met de nodige waterflessen en zo gaan we de hort op. Eerst een stuk langs het strand naar ABC, door Tekek, en dan omhoog, de heuvel op. Qua dieren is het tov de proeftocht wat minder, maar de bomen en flora maken het nog steeds erg indrukwekkend. Woudreuzen en zo, lianen en andere slingerplantengarnituur. Toch nog een paar apies gezien, die zitten hier wel in overvloed. We steken het eiland dwars over, naar Juara, en dit dorpje is werkelijk het ultieme bounty dorp. Wat een rust, we krijgen er bijna spijt van dat we aan de andere kant zitten. Mocht er iemand de Tioman eilanden opgaan, Salang of Juara is the place to be! Voor de terugweg nemen we een 4x4, het is echt te warm om op een leuke manier nog terug te lopen. Terug in Tekek zien we nog een paar bomen vol met vliegende honden, die daar hangen alsof er geen mens te bekennen is. Niks in de schaduw, hup in de felle zon, daar gaat de myth over alleen in de donkerte van vleermuizen en zo. Het laatste stuk lopen we terug en ook leeg, het is effe te warm, of benauwd, om verder nog wat te doen. Paar frisjes, en douchen.
Vandaag hebben we een trektochtje als voorbereiding op een langere tocht bedacht. We wandelen van het hotel naar een plekje Monkey Beach. De route is commen business, maar het lijkt wel of we direct in het oerwoud stappen. Onderweg een paar spannende zaken als een troep apen, een stuk of 10 eekhoorns, en een aantal hagedissen. Niks bijzonders zou je zeggen, maar de apies kregen het een beetje op hun heupen, en wilden moeizaam uit de weg, de eekhoorns hebben een soort van mutatievorm gekregen waardoor ze ongeveer 40 cm lang zijn, en dat is zonder staart, en de hagedissen gingen hun Komodo broeders redelijk ernstig benaderen. Ook een leuke lichaamsvergroting. Het eiland schijnt er overigens om bekend te staan, deze giga eekhoorns. Maar onder de schaduw van de bomen was het goed te lopen, dus voor de langere tocht was dit een leuk opstapje. We hadden niet eens een middagdutje nodig!
Dagboek 7 mei 2009 Panuba Inn Tioman
De echte trektocht staat op het schema en daarvoor staan we vroeg op. Rond half 9 aan de bammetjes, en om 9 uur zijn we zowaar onderweg. Het weer is een relaxte 30 Cees, en met de nodige waterflessen en zo gaan we de hort op. Eerst een stuk langs het strand naar ABC, door Tekek, en dan omhoog, de heuvel op. Qua dieren is het tov de proeftocht wat minder, maar de bomen en flora maken het nog steeds erg indrukwekkend. Woudreuzen en zo, lianen en andere slingerplantengarnituur. Toch nog een paar apies gezien, die zitten hier wel in overvloed. We steken het eiland dwars over, naar Juara, en dit dorpje is werkelijk het ultieme bounty dorp. Wat een rust, we krijgen er bijna spijt van dat we aan de andere kant zitten. Mocht er iemand de Tioman eilanden opgaan, Salang of Juara is the place to be! Voor de terugweg nemen we een 4x4, het is echt te warm om op een leuke manier nog terug te lopen. Terug in Tekek zien we nog een paar bomen vol met vliegende honden, die daar hangen alsof er geen mens te bekennen is. Niks in de schaduw, hup in de felle zon, daar gaat de myth over alleen in de donkerte van vleermuizen en zo. Het laatste stuk lopen we terug en ook leeg, het is effe te warm, of benauwd, om verder nog wat te doen. Paar frisjes, en douchen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
