Tombraiders

Dagboek 10 februari 2010 Agra
In de ochtend, aankomst op Agra met een beperkte vertraging van een uur, maar wel redelijk kunnen slapen. In Agra is er een fixed price taxi stand, ook daar weer geen gezeur. Het Sakura, aparte naam voor een hotel in India, is wel ok, in ieder geval is de kamer schoon en de prijs (650 roepie) redelijk conform, dus we geloven het wel. Voor lunch, we nemen eerst maar eens iets voorspelbaars als een pizza/pasta bij de Pizzahut, maagtechnisch goede zet, en daarna doen we fort Agra aan, wat een Unesco Heritage site is. Ondanks dat het een beetje sombertjes bewolkt is, het komt ook niet boven de 23 graden uit, is goed te zien dat het ooit een paleis is geweest. Ook aardig is de andere toeristen bekijken, altijd leuk. Op de terugweg een tuktukdriver die ons perse bij een zilver handeltje langs wil laten gaan, want dan kan hij commissie vangen. Hij is er wel eerlijk in, maar nee, daar hebben we geen zin in, en dat moet je dan even doordrukken. We willen lekker liggen in het hotel.

Dagboek 11 februari 2010 Agra
Agra en Agra vandaag, en dat betekent de Taj Mahal, een van de wereldwonderen. Voor het gemak nemen we een Tuktuk voor de hele dag, en die mag dan op ons wachten als wij toeristje spelen op de World heritages sites. Het Taj Mahal is in goede staat geconserveerd, en krijgen we direct al de waarschuwing van onze sjoof om geen gids, fotoos of andere grappen te nemen. De geschiedenis ervan staat op verschillende plekken al beschreven, daar heb je geen gids voor nodig. Waar wij natuurlijk op uit waren was een plek om dan eindelijk, na een jaar van reizen, eindelijk eindelijk eens een keer te kunnen swaffelen, daar waar het allemaal begonnen is. Maar geen gelegenheid, dus helaas, geen Youtube carrière. Wat we wel kunnen doen is relaxt rondlopen op het terrein, wat zijn naam en faam waarmaakt. Bij terugkomst blijkt onze sjoof even niet op zijn plek te zijn, dus bij zijn terugkomst moeten we even functioneel kwaad worden, daar betalen we tenslotte voor. Sowieso is Agra tov Varanasi een stuk schoner en relaxter, er is in ieder geval meer ruimte, dus een dag hier rondrijden enzo is gewoon leuk. Even lunchen, en dan door naar de baby Taj, het Itimad – Ud – Daulha, wat een kleinere versie is van de grote Taj, en ook een mausoleum is. We doen een grote dodenherdenking. Deze site is blijkbaar niet zo aansprekend tot de massa, we hebben hem vrijwel voor onszelf. Bas laat zich nog even bijten door een eekhoorn, die hier ook per gros rondrennen, net als makaken (volgens de sjoof 1 miljoen !), maar verder, mooie site. Terug naar de binnenstad moeten we op aandringen van de sjoof bij de juwelenkoning/jadepaleis/robijnenmarkt langs, wat dan goed is voor zijn commissie. Wij worden er alleen maar moe van, maar dan hebben we dat ook maar een keertje meegemaakt. We doen daarna nog een bazaar aan, die niet zo veel indruk maakt, maar je kunt er rustig wat prullaria aanschaffen. Dan nog even bij de leershop langs, want daar hebben we wel kaas van gegeten, en zeker wel mooie spulletjes heeft. In de avond een kip tandoori, en thali, dat is de Indiase nasi ramis, dus voor de mensen die niet kunnen kiezen. Of gewoon meerdere dingen willen proeven. Of niet weten wat er in godsnaam te eten is. Of andere redenen. Thali in ieder geval.

Dagboek 12 februari 2010 Agra
Weer een dagje tempelridder spelen, en dat doen we met een privé sjoof in o.a. het plaatsje Fatehpur Sikri, en het Sikandara (weer terug in Agra), waar de vader des vaderlands van India, maharadja Akbar begraven ligt. In Fatehpur Sikri, de plek waar hij zijn 3 vrouwen er op na hield, 1 hindoeïstisch, 1 moslima en 1 christelijk, is een tempeltje waar de beste man na de nodige gebeden alsnog een van zijn vrouwen bezwangerde. Daarom is dit een bedevaart oord, waar je na een offertje ook je onvervulde wensen kunt laten uitvoeren. Omdat dit ook voor niet - gelovigen van toepassing is, hebben we het toch ook maar gedaan. (Ook na de Darjeeling healing sessie voor 20 jaar geluk en wijsheid kunnen we nog steeds wel wat voorspoed gebruiken.) Aardig is dat de heritages sites oases van rust zijn, helaas mag je er geen etenswaren heen brengen, want je kan er erg relaxt een dagje rondhangen, het andere publiek bekijken en eventueel het monument zelf ook natuurlijk. De rit gaat vandaag ook nog over de Indiase snelweg, maar als je met je fiets het nodig vind om tegen het verkeer in je pad te vinden, dan is dat geen probleem. Zo ook voor die andere vrachtautoos, paarden -, dromedaris – of fiets karren. En tuktuks, brommers, ezels, honden, heilige - en niet - heilige koeien, waterbuffels, apen en wat eigenlijk niet. Onderweg veel processies waarin water van de Ganges naar Agra wordt gedragen, een boetedoening, en de bakjes waarin het water vervoert wordt mogen niet worden aangeraakt door onreine handen. Een knaap met een stok houdt het publiek dan ook op afstand. Het is in ieder geval een vrolijk en kleurig gedoe, en cultureel zijn we voor vandaag dan ook wel klaar. Koffie met een broodje bij een niet nader te noemen keten. (Niet Starbucks!)