Weer de hoogte in. (en de kou)

Dagboek 21 januari 2010 Kolkata
Na de immer wat rumoerige nachtrust, we slapen nu permanent met oordoppen in, redelijk vroeg eruit, want het verschil in tijdzones is zo dat we erg makkelijk vroeg wakker worden. In de ochtend is de stad ook eigenlijk wel op zijn aantrekkelijkst, je kan dan redelijk ongestoord rondlopen. Ontbijt alweer in de Blue sky Bar, want daar hebben ze én herkenbaar voedsel, én we denken dat Lies der maag/darmstelsel niet gelijk op hol van slaat. Niet zoveel op het programma vandaag, want het herstel is nog niet zo dat een marathon kan worden gepland. Wel naar het Indian Museum, waar van alles en nog wat wordt tentoongesteld. Het is de rijsttafel onder de musea, prehysterische dieren, kunst, koloniale schilderijtjes, beeldhouwwerk, geologie, een tentoonstelling van Egyptische artefacts, ook weer eentje voor hen die niet kunnen kiezen. Het museum zou wel eens een keertje een verfje (en nog wel wat andere dingen) kunnen gebruiken, maar het is toch wel aardig toeven hier. Voor de prijs van ongeveer 2 euro, we doen er niet moeilijk over. Aan Kolkata zelf raak je soms wel, dan weer helemaal niet gewend. Het blijft een drukke bende. Maar onwillekeurig wordt je minder gevoelig voor de rommel en alles wat iedereen maar overal neer plempt, zelfs aan de armoe. Waar we minder aan kunnen wennen is het gerochel, helaas heeft men deze irritante gewoonte gemeen met dat andere landje, China. (Even een boute stelling er tussen door; Phnom Phen is een redelijk goed georganiseerde en moderne stad vergeleken bij Calcutta.) Hoe men hier ooit de problemen een beetje kloppend af denkt te kunnen ronden, wij maken het zeer waarschijnlijk niet meer mee in onze levensspanne. Maar onze reïncarnaties in de derde graad hebben misschien een kans. In de avond weer wat spannends, de nachttrein naar Darjeeling. We gaan weer naar de bergen, en wel het opstapje voor het echt hoge gedoe van de hoogste bergen van de wereld, en zo. Het hotel doet er niet moeilijk over om ons tot half 7 in de kamer te laten, en daar zijn wij dan wel weer blij mee. Even voorslapen, even nog biertje in een der laatste mannenbastions, het restaurant van Broadway. Opvallend modedetail van de gemiddelde Indische man, denk aan Debiteuren Crediteuren. Truien en spencertjes alom. De trein is redelijk, dat wil zeggen in redelijke staat en redelijk schoon en rijdt op tijd. We hebben helaas geen dekentjes erbij, in andere landen hadden we die meestal wel, wat het allemaal wel een beetje chillie maakt.

Dagboek 22 januari 2010 Darjeeling
Redelijk geslapen in de trein, ondanks dat gezinnetje met het te vermaken kind op en naast ons. Uitstappen in New Jalpaiguri, en ipv de volgende trein die ons naar Darjeeling zou moeten brengen, nemen we de groepstaxi, en dat bleek niet de beste keus te zijn. Dit deden we omdat de trein pas in de middag zou vertrekken, en er niet zoveel te doen was op het station. De taxirit start niet echt direct, want eerst moeten alle zitplaatsen bezet zijn, en dat lukt pas na een uur. En dan zitten we met zijn 4-en op de achterbank, erg krap dus. Ook blijkt onderweg een groot stuk weg tijdelijk eenrichtingsverkeer te zijn, dwz eerst mag naar beneden gaand, en dan naar boven gaand verkeer. We komen pas rond half 3 aan in Darjeeling op een hoogte van 2195 meter, met pech voor de sjoof, een lekke band in de laatste 5 meter. We hebben het Snow Lion hotel op basis van de reviews in tripadvisor geselecteerd, nadat we daarop mindere zagen van hotels die door de LP als goed werden aangekondigd. Daar kun je dus ook niet meer op afgaan. Snow Lion heeft een goede P/K verhouding zagen we direct al, dus wij zijn helemaal blij. Eerste indruk van het gebergte en zijn bewoners, weer Boeddhistische tempels, naast de hindoeïstische, islamitische en christelijke overigens, en het lijkt wel aardig op Yunnan, met wat Hill Tribe invloeden, zoals je die ook ziet in Thailand en Vietnam.

Dagboek 23 januari 2010 Darjeeling
We hebben ontbijtje in de toplounche van het hotel, dat zo ongeveer de huiskamer is van een Tibetaanse familie, die dat ook gewoon zijn. Geinig Ozz stel dat ook al in het Shangri La zat te eten, zit ook in ons hotel. Leuk babbeltje. Darjeeling is redelijk op hoogte, niet dat het ademhalingproblemen oplevert, maar je merkt het wel. De activiteiten beperken tot een wandelingetje door D., waar een dierentuintje zit met wat lokale diersoorten, rode panda, herten, bokken, tijgers, luipaarden en wat vogels als fazanten en zo. De tuin is zeker voor Azië een hele aardige. Bij het ticket krijg je er gelijk eentje bij voor het mountainering museum, waar veel over de eerste beklimming (en de volgende) van de Mount Everest. We mogen nog even op de foto bij wat lokale sterren, en dan weer verder. Erg grappig is dat er op deze hoogte nog steeds makaken rondslingeren. Het is een iets ander modelletje dan die op Bali, wat robuuster, maar niet zo groot als de Tibet versie. Mooie vacht. Lunch, een Indiaas schotel met verschillende dingetjes die niet zo scherp als bv de Thaise, en nu maar afwachten hoe dit Russisch roulette op de darmen uitwerkt.
Wel frisjes hier, trouwens.