Broodje Naan, graag.

Dagboek 19 januari 2010 Kolkata
In de ochtend opstaan om half 4, en naar het vliegveld. Gelukkig is Lies al zover opgeknapt dat we zonder al te veel problemen kunnen vertrekken. Afronden bij Suji, fooitje voor de medewerkers, en exit. We hebben de vlucht van 6 uur, en alle andere medelotgenoten staan ook wat suf voor zich uit te kijken naar wat er allemaal gebeurd op de luchthaven. We gaan via Kuala Lumpur naar Kolkata, waar we een reservering in het Broadway hotel hebben, ergens redelijk in het centrum. Kolkata (Calcutta) is een gat met 14.7 m. mensen, dus er moet wel iets te zien zijn. Bumpy ride wiz ze pleen, maar goed op tijd aangekomen en geland. Een vliegveld is het visite kaartje van een land, en dat van Calcutta maakt haar faam al direct bij aankomst waar. Ietwat achterstallig onderhoud (ahum), maar het werkt allemaal wel, en dit is toevallig wel het eerste vliegveld waar we een kat in de bagage afhaal ruimte zien rondstruinen. En daar vast hele goede zaken doet. De volgende verrassing is de taxi, waar het rijdend spul in Havanna nog modern bij afsteekt. De sjoof is zeer begaan met de tijd van zijn klanten, hij doet er alles aan op tijd (wat voor tijd?) aan te komen. In Indochina toetert iedereen als hé, hallo ik kom eraan, hier is het, hé hallo oprotten, ja!?! Ietsjes agressiever, alle (ja, ALLE) auto’s hebben dan ook meerder deuken. Heel veel mensen op straat, heel veel vuil, paar koeien er tussendoor rondlopend, een kudde schapen door het centrum heen (voor de beeldvorming, door het centrum van A’dam een kudde schapen zien banjeren…) kortom, de cultuur schok komt aardig aan. Ook al een ander soort mensen, Indiërs i.p.v. chinees/Indonesisch/thaais, kleding, jeetje, wat je in een taxiritje van een kwartiertje al opmerkt. Broadway hotel had onze reservering niet doorgekregen, maar heeft gelukkig wel ruimte, onze kamers (jawel, 2!) zijn een stevige 70 m2, dus we kunnen een partijtje zaalvoetbal doen. En, en, en, poeeeh. De rest volgt vanzelf, eerst even bekomen!

Dagboek 20 januari 2010 Kolkata
De nachtrust is hier ietwat vermoeiend, niet dat de straat volloopt met dronkenlappen, maar het verkeer blijft wat toeterig en ook staat er een schrijntje voor de deur, waar een mantra riddeltje uitkomt na elk offertje, lijkt het. En dat moet uiteraard ook ‘s nachts. Lies had nog wel een moeilijk nachtje, er zat toch nog wat jetlag in, maar na het eten (het lukt weer!) gaat het weer ok. Ze knapt gelukkig al weer aardig op. We maken de eerste kennismaking te voet met het Indiaansche, namelijk even pinnen om de hoek. De mensen hier wonen, leven en werken letterlijk voor deur, dus ook wassen en andere badkamerbezigheden worden, jawel, op straat gebezigd. Direct uitkijken waar je loopt. Je leert hier wel aardig relatieveren over ‘de problemen’ in het westen waar wij mee te maken hebben. Men is verder eigenlijk wel gewoon aardig, zonder gelijk om geld te vragen. Als ze je een dienst kunnen bewijzen, laten ze het niet na. Om het qua bedelarij voor ons ook een beetje dragelijk te houden geven we gemiddeld 3 keer per dag wat, dan is het wel klaar, je kunt ze toch niet allemaal redden. Wandelingetje door de stad, naar het Maidan park, waar het Victoria Memorial staat, restjes uit het koloniale verleden. Het park heeft een multifunctie gebruik, je kunt er uitstekend je geiten hoeden, de paarden laten rondlopen, picknicken, slapen of als cricketveld gebruiken. Voor elk wat wils. Het memorial blijkt naast interessant historisch gedoe, een trekpleister te zijn voor rosmantisch rondlopen door India stelletjes in traditionele kleding, wat voor ons dan weer meerdere bezienswaardigheden in een geeft. Op de terugweg nog wat gesteggel met de taxi, de meterstand moet je namelijk keer 2 nemen plus 2 roepie (bent u er nog, en zou u dit geloven als u daar zat) maar volgens de LP is dit echt de bedoeling. Dit geeft ook mooi weer hoe men hier ook aardige procedureridders heeft, de NL overheid zou erbij in het niet vallen. We lunchen in de middag nog een keertje in hetzelfde zaakje als in de ochtend, met nu maar eens een echt indiaas schoteltje voor B., waarschijnlijk chicken masala met naan. Erg lekker. Alleen worden we er voor Zjermens aangezien, hoe kan dat nou toch... We maken verder nog een loopje door de stad, met wat onverhulde praktijken als een opstootje, een junk die aan zijn schot geholpen wordt, nog wat aandacht om eens in een ontzettend leuk boutiekje/zaakje/winkeltje te gaan kijken, kortom de geinige dingen van alledag in Kolkata.