En in Shangri La...
Door: Bas
Blijf op de hoogte en volg Lisette
12 September 2009 | China, Peking
Dagboek 11 september 2009 Shangri La
We hebben verplaatsen, verplaatsen, verplaatsen van Lijiang naar Shangri La, dat op 3200 meter hoogte ligt, en we hebben een niet mis – te - verstane verrassing: een chauffeur (nu wel goed gespeld) die en de verkeersregels respecteert, en niet iedere weggebruiker als een in te halen object beschouwd, en ook gewoon zijn best doet zijn passagiers comfie aan te laten komen. Jeetje. Dat het ook zo kan. De route is overigens weer erg mooi, maar de grootste omslag is als we op een sort-of hoogvlakte komen, waar het allemaal al aardig Tibetaans wordt. Mooie boerderijen, yaks, bossen, enzo. Het geboekte hostel (Harmony Hostel) is leuk, rustig en sfeervol. Hoogstens de squat wc levert wat aanloopproblemen op, maar ja, het blijft China natuurlijk. Het stadje (toch nog altijd 120.000 inwoners) heeft een oud stadsgedeelte, dat ook weer erg sfeervol is, al dan niet authentiek. (Chinezen zijn ijzersterk in sfeervol bouwen, als ze er zin in hebben. Anders ziet het er niet uit.) Nog een grappige verrassing, elke avond wordt door de lokalen een grote rondedans gemaakt. Dit klinkt nog suffer dan suf, maar het wordt met een leuk muziekje opgezet, en iedereen doet (niet gespeeld) enthousiast mee. Sommige dingen zijn wel authentiek, zo zie je er toch regelmatig folkloristische kleding wordt gedragen, ook als er echt geen toerist in de buurt is. Verders, wij hebben gelukkig geen last van de hoogte, dat worden van die dingen die in enen op kunnen gaan spelen.
Dagboek 12 september 2009 Shangri La
Shangri La ligt dan wel in de bergen, de stad en zijn directe omgeving zijn redelijk vlak, dus wij Knollanders gaan dan lekker een stukje fietsen! Huren kost weinig, voor 2 Euro per fiets, we hadden al geen zin meer om af te dingen. (Ja, soms laten we het even vieren.) We doen een rondje waarbij we toch een heuveltje moeten nemen, en die blijkt dan weer zwaarder te zijn dan verwacht. Ja, 3300 meter hoogte, ijle lucht enzo. Aan de andere kant van de heuvelrug ligt een stuk land waar normaal een meertje is, maar het kon ook wel droog staan. Dat is helaas het geval, want anders hadden er heel aparte vogels gezeten. Anyway, we kunnen er wel omheen rijden, langs de yaks, varkens, paarden en de boeren uiteraard. Aan het eind staat dan ook nog een heel groot Boeddhisten klooster, met een mooie vijver er voor. Terug in Shangri La, fietsen weer inleveren en effe rustig aan doen. In de avond, weer de ronde dans van de bevolking, heel erg leuk om naar te kijken!!
We hebben verplaatsen, verplaatsen, verplaatsen van Lijiang naar Shangri La, dat op 3200 meter hoogte ligt, en we hebben een niet mis – te - verstane verrassing: een chauffeur (nu wel goed gespeld) die en de verkeersregels respecteert, en niet iedere weggebruiker als een in te halen object beschouwd, en ook gewoon zijn best doet zijn passagiers comfie aan te laten komen. Jeetje. Dat het ook zo kan. De route is overigens weer erg mooi, maar de grootste omslag is als we op een sort-of hoogvlakte komen, waar het allemaal al aardig Tibetaans wordt. Mooie boerderijen, yaks, bossen, enzo. Het geboekte hostel (Harmony Hostel) is leuk, rustig en sfeervol. Hoogstens de squat wc levert wat aanloopproblemen op, maar ja, het blijft China natuurlijk. Het stadje (toch nog altijd 120.000 inwoners) heeft een oud stadsgedeelte, dat ook weer erg sfeervol is, al dan niet authentiek. (Chinezen zijn ijzersterk in sfeervol bouwen, als ze er zin in hebben. Anders ziet het er niet uit.) Nog een grappige verrassing, elke avond wordt door de lokalen een grote rondedans gemaakt. Dit klinkt nog suffer dan suf, maar het wordt met een leuk muziekje opgezet, en iedereen doet (niet gespeeld) enthousiast mee. Sommige dingen zijn wel authentiek, zo zie je er toch regelmatig folkloristische kleding wordt gedragen, ook als er echt geen toerist in de buurt is. Verders, wij hebben gelukkig geen last van de hoogte, dat worden van die dingen die in enen op kunnen gaan spelen.
Dagboek 12 september 2009 Shangri La
Shangri La ligt dan wel in de bergen, de stad en zijn directe omgeving zijn redelijk vlak, dus wij Knollanders gaan dan lekker een stukje fietsen! Huren kost weinig, voor 2 Euro per fiets, we hadden al geen zin meer om af te dingen. (Ja, soms laten we het even vieren.) We doen een rondje waarbij we toch een heuveltje moeten nemen, en die blijkt dan weer zwaarder te zijn dan verwacht. Ja, 3300 meter hoogte, ijle lucht enzo. Aan de andere kant van de heuvelrug ligt een stuk land waar normaal een meertje is, maar het kon ook wel droog staan. Dat is helaas het geval, want anders hadden er heel aparte vogels gezeten. Anyway, we kunnen er wel omheen rijden, langs de yaks, varkens, paarden en de boeren uiteraard. Aan het eind staat dan ook nog een heel groot Boeddhisten klooster, met een mooie vijver er voor. Terug in Shangri La, fietsen weer inleveren en effe rustig aan doen. In de avond, weer de ronde dans van de bevolking, heel erg leuk om naar te kijken!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley