Tuk Tuk, deel II
Door: Bas
Blijf op de hoogte en volg Lisette
15 Maart 2009 | Indonesië, Batavia
Dagboek 15 maart 2009, Tuktuk
Na de vele inspanningen van de afgelopen 24 uur zijn wij dermate uitgeput dat we een rustdag moeten hebben! Het weer, het water, de hotelbediening en alles hierbij werkt hieraan mee. We duiken onder in een nietserige, dromerige, hemelse rust…… (ik beloof u, morgen meer!)
Dagboek 16 maart 2009, Tuktuk
Vandaag gaan we transporteren. Dat wil zeggen spullen inpakken en hopen dat onze gids inderdaad de kaartjes voor ons heeft geregeld. Lichtelijk bleek om de neus wachten we de bevrijdende momenten af dat, en de boot op tijd komt, en dat ons de toegang tot de bus wordt verleend, zonder een kleine, extra bijdrage. Maar het klopt allemaal, en rond 5-en in de middag zitten we op de besproken plaatsen in de bus. De tocht begint nog vrolijk in het licht en de omgeving is fantastisch, sawa’s, bergen en mooie rotsformaties komen op ons af. Een minpuntje tekent zich toch uiteindelijk af, een stuk van de weg is weggeslagen en geeft een file om 23.00 in the middle of nowhere… De bus kan in eerste instantie niet omhoog komen, te glad en te stijl, maar na uitstappen van iedereen en 20 man die hem naar boven trekken lukt het alsnog om weg te komen. Na 2,5 uur…. Het was spannend voor de kijkers, maar nog veel spannender voor de inzittenden. Uurtje later nog even snel een lekke band, maar dat mag de pret niet drukken. Als we maar kunnen rijden, na weer een uurtje.
Na de vele inspanningen van de afgelopen 24 uur zijn wij dermate uitgeput dat we een rustdag moeten hebben! Het weer, het water, de hotelbediening en alles hierbij werkt hieraan mee. We duiken onder in een nietserige, dromerige, hemelse rust…… (ik beloof u, morgen meer!)
Dagboek 16 maart 2009, Tuktuk
Vandaag gaan we transporteren. Dat wil zeggen spullen inpakken en hopen dat onze gids inderdaad de kaartjes voor ons heeft geregeld. Lichtelijk bleek om de neus wachten we de bevrijdende momenten af dat, en de boot op tijd komt, en dat ons de toegang tot de bus wordt verleend, zonder een kleine, extra bijdrage. Maar het klopt allemaal, en rond 5-en in de middag zitten we op de besproken plaatsen in de bus. De tocht begint nog vrolijk in het licht en de omgeving is fantastisch, sawa’s, bergen en mooie rotsformaties komen op ons af. Een minpuntje tekent zich toch uiteindelijk af, een stuk van de weg is weggeslagen en geeft een file om 23.00 in the middle of nowhere… De bus kan in eerste instantie niet omhoog komen, te glad en te stijl, maar na uitstappen van iedereen en 20 man die hem naar boven trekken lukt het alsnog om weg te komen. Na 2,5 uur…. Het was spannend voor de kijkers, maar nog veel spannender voor de inzittenden. Uurtje later nog even snel een lekke band, maar dat mag de pret niet drukken. Als we maar kunnen rijden, na weer een uurtje.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley